نظام پیشنهادهای مدرن و امروزی

در سال 1950 و پس از جنگ جهانی دوم نظام بهبود مستمر یا همان (کایزن)، بعد جدید و سیستماتیک تری به برنامه های نظام پیشنهادها افزود.کایزن بر بهبود مستمر و تغییرات کوچک و پیوسته تاکید دارد و نظام پیشنهادها یکی از ابزارهای اصلی جهت این امر می باشد که نقش عمده ای را در انجام تغییرات کوچک برای بهبود مستمر (کایزن) ایفا می کند.

پس از آنکه ژاپنی ها با فرهنگ بهبود مستمر و بی پایان که توسط ادوارد دمینگ و ژوران به آن ها آموزش داده شده بود، آشنا شدند و بعد از بازدیدهایی که مسئولین اجرائی ژاپنی از شرکت های آمریکایی داشتند، با نظام پیشنهادها آشنا شدند و بکارگیری این سیستم را در شرکت های خود به صورت علمی و سیستماتیک آغاز کردند.
اما این پیروی از آمریکایی ها در اجرای نظام، کاملاً هوشمندانه بود. در الگوی آمریکایی نظام پیشنهادها، بر منافع مالی پیشنهاد تاکید می شد و انگیزه مالی ایجاد می کرد، در حالیکه الگوی ژاپنی بر اثرات جانبی مشارکت مثبت کارکنان تاکید می نمود.
همچنین برخلاف آمریکایی ها که به دنبال تغییرات وسیع و یکباره بودند، ژاپنی ها علاقه مند تغییرات و بهبودهای کوچک، ولی مستمر بودند. امروزه در اغلب شرکت های تولیدی بزرگ و تقریباً نیمی از شرکت های کوچک و متوسط ژاپنی نظام پیشنهادها شکل گرفته به طوریکه بیش از 92 درصد از مؤسسات ثبت شده در بورس سهام و اوراق بهادار توکیو نظام پیشنهادها را اجرا می کنند.
از جمله شرکت های موفق و با سابقه در امر نظام پیشنهادها در ژاپن، شرکت ماتسوشیتا می باشد که در سال 1985 با دریافت بیش از 6 میلیون پیشنهاد در سال، مقام اول را در میان تمام شرکت های ژاپنی بدست آورد. در ضمن بالاترین تعداد پیشنهاداتی که توسط یک کارگر در طول سال در این شرکت ارائه گردید، 16821 پیشنهاد بوده است.
شرکت هیتاچی قبل از اینکه شرکت ماتسوشیتا در سال 1985 از آن سبقت بگیرد به مدت پنج سال پیاپی مقام اول را از آن خود کرده بود. در آمریکا نیز حدود 90 درصد شرکت های درجه اول از نظام پیشنهادها در شرکت خود استفاده می کنند.
نمونه ای از شرکت های موفق و با سابقه آمریکایی در اجرای نظام پیشنهادها شرکت جنرال موتورز می باشد که در دهه 1960 موفقیت های چشمگیری در این زمینه بدست آورد.

ارتباط با محمدصادق معتمدیان

نظام پیشنهادهای مدرن و امروزی

دسترسي سريع

تماس باما

میزان بازدید سایت