در پی پیگیری‌های مستمر رسانه‌ها و مطالبه مردم ری از کارخانه سیمان تهران برای عمل به مسئولیت اجتماعی خود، فرماندار ویژه شهرستان ری، گفت: این کارخانه موظف به احداث یک مدرسه ۱۵ کلاسه در مناطق جنوبی ری شده است.
به گزارش اداره روابط عمومی فرمانداری ویژه ری، کارخانه سیمان تهران به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین واحدهای صنعتی کشور، از سال ۱۳۳۳ فعالیت خود را در شهرستان ری آغاز کرده است. این کارخانه با ظرفیت تولید روزانه بیش از ۱۳ هزار تن کلینکر و تولید بیش از ۱۱۴ میلیون تن سیمان در طول فعالیت خود، سهم قابل توجهی در اجرای پروژه‌های بزرگ ملی از جمله پل طبقاتی صدر، آزادراه تهران شمال و شبکه متروی تهران داشته است.
با وجود این سابقه، آثار فعالیت این کارخانه برای مردم شهرستان ری سال‌هاست به شکل آلودگی هوا، تخریب کوه‌های بی‌بی شهربانو و راگا، انفجارهای متعدد، تردد صدها کامیون سنگین در مسیرهای روستایی و انتشار غبار سیمان در محیط زندگی مردم نمود پیدا کرده است.
در حالی‌که این کارخانه در پروژه‌های عمرانی کشور نقش کلیدی داشته، اما در حوزه مسئولیت اجتماعی و جبران خسارت‌های زیست‌محیطی برای مردم شهرستان ری، تاکنون اقدام ملموسی انجام نداده است. مناطق همجوار این کارخانه از جمله روستاهای ری با کمبود جدی در زیرساخت‌های آموزشی و فقر سرانه فضای تحصیلی روبه‌رو هستند و بسیاری از مدارس این مناطق نیازمند نوسازی و مقاوم‌سازی‌اند.
در همین راستا، در نشست نهضت مدرسه‌سازی شهرستان ری، برای نخستین بار موضوع ایفای مسئولیت اجتماعی کارخانه سیمان تهران به شکل رسمی مطرح و تصمیمی الزام‌آور اتخاذ شد.
بیژن سلیمان‌پور معاون استاندار تهران و فرماندار ویژه شهرستان ری، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، در خصوص تصمیمات نهضت مدرسه سازی با تأکید بر ضرورت ایفای تعهدات اجتماعی صنایع آلاینده، اظهار کرد: کارخانه سیمان تهران امروز موظف شد یک مدرسه ۱۵ کلاسه در شهرستان ری احداث کند.
وی افزود: دو مکان پیشنهادی برای اجرای این طرح شامل صالح‌آباد شرقی و اسلام‌آباد نظامی است که پس از بررسی‌های فنی یکی از آن‌ها به‌عنوان محل نهایی ساخت مدرسه انتخاب خواهد شد.
به گزارش تسنیم، سال‌هاست که حقوق مردم شهرستان ری پشت غبار سیمان گم شده و ساکنان این منطقه، در حالی‌که هر روز نفس خود را با ذرات معلق کارخانه آلوده می‌کنند، از خدمات ملموس و مسئولانه این صنعت محروم مانده‌اند. علیرغم نقش کلیدی کارخانه سیمان تهران در پروژه‌های بزرگ ملی، تاکنون هیچ اقدام مؤثری برای جبران خسارت‌های زیست‌محیطی و بهبود شرایط زندگی و آموزش مردم مجاور انجام نشده است و اکنون این تعهد، حداقل وظیفه‌ای است که انتظار می‌رود به شکل عملی اجرا شود.